552. FİKİR / Fâtır

En büyük cehalet!

اِنْ تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَٓاءَكُمْۚ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْۜ وَيَوْمَ الْقِيٰمَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْۜ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَب۪ير

“Eğer onları (putları) çağırırsanız, sizin çağırmanızı işitmezler. Faraza işitseler bile, size cevap veremezler. Kıyamet günü de sizin ortak koşmanızı reddederler. (Bu gerçeği) sana, her şeyden haberi olan (Allah) gibi hiç kimse haber veremez.” (Fâtır 14)

Fatır suresinin on üçüncü ayetinde şöyle buyrulmaktadır: “Allah, geceyi gündüzün içine sokar, gündüzü de gecenin içine sokar; güneş ve ayı emri altına almıştır. Her biri belirtilmiş bir süreye kadar akıp gider. İşte bunları yapan Rabbiniz Allahtır. Mülk Onundur. Onu bırakıp da kendilerine taptıklarınız bir çekirdek kabuğuna olsun, sahip değillerdir.”

Bu dünyadaki en büyük cehalet “mülkün (varlığın)” Allah’a ait olduğunu bilmemektir. Bu cehalet, insanın, şahıslardan yahut nesnelerden kendine aşkın bir varlık tasavvuru geliştirip onun manevi huzuru olduğuna kendini inandırıp huzurunda durması, ona hizmet etmesi sonucunu doğurmuş bu da putçuluğun temeli olmuştur. Yontulmuş yahut madenden dökülmüş herhangi bir obje, eğer onun manevi bir huzuru olduğu kabul edilir de önünde kullukça saygı ve sevgi merasimleri icra edilirse, nasıl yorumlanırsa yorumlansın, obje put hükmü kazanırken eylemi gerçekleştiren insan da putperest insan davranışında bulunmuş olacaktır.  Oysa gerçek şudur: “Allah’ı bırakıp da taptıkları (putlar), hiçbir şey yaratamazlar; çünkü onların kendileri yaratılmıştır.” (Nahl 20)

Kuran’da objelerin ilah yerine konulması (sevgi nesnesi) şiddetle eleştirilmiştir. Rabbimiz, pek çok ayette insanın bu kadim sapmasına dikkat çekerek, akla ve vicdana hitap edip sormaktadır:

-Huzurunda toplanılan objeye seslenildiğinde, saygı duruşunda bulunulmasını, (Uzakdoğu kültürlerinde olduğu gibi, çiçeklerin, yiyeceklerin, önlerine doldurulmasını, Hristiyanlıkta olduğu gibi, ikonların önünde mumlar yakılmasını, ikona bakıp ona hitap edilmesini) bu nesneler görüp bilmekte midir?

-Obje, kendine gösterilen saygı ve sevgi dolayısıyla, insanlara hitap edip teşekkür etmekte ve arzularını yerine getirmekte midir?

-Tapınma objeleri, hayata müdahale edebilir mi?

–Kıyamette, Allah, tapılanlara ve tapanlara hitap edecektir: Tapılanlar, “Biz Allah’ın ortaklarıyız, bize kulluk edin demedik. Bizim bunlardan haberimiz bile yoktu. Bizi Allah’a ortak koşuyorlarmış, bize seslenip dualar ediyorlarmış, farkında bile değildik. Nitekim onların seslenişleri, duaları ve adakları bize ulaşmadı,” diyecekler. (Â’raf 192, Nisâ 51, 119, Mâide 3, 90, En’âm 1, 74, 108, 136, 148, A’râf 53, Yûnus 28, İbrahim 36, Nahl 56, Hac 30, 74, Furkan 40, Kasas 75, Ankebût 17, 25, Yâsin 23, Saffet 22,23, Zuhruf 86, Necm 23)

Sonuç: Müslüman kimse zanna, kültüre, nefsine uyamaz, çünkü kendisine ilim gelmiştir (Kuran). İbadet kastıyla yönelinen bir hayvan, bir ağaç, bir kaya, bir nehir gibi tabii bir varlık ya da güneş gibi, bir gök cismi  yahut insanın kendi eliyle yaptığı ‘tapınma objesi-tören nesnesi-ibadet heykeli’, tanrı değil, bir insan uydurmasıdır. Akıl çağı, insanın zahirini, bilim ve teknolojiyle donatırken, insanın içi fetret devri karanlığında tapınma objeleriyle dolmuş durumdadır. Kuran aydınlanması olmadan insanın iç karanlığı iman aydınlığına kavuşamayacaktır.    (M.Talât Uzunyaylalı)