Allah şükretmemek kibirdir!
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِينَ (*) ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
“Hamd, âlemlerin Rabbi, Rahman ve Rahim olan Allah’adır” (Fatiha, 2)
Bu ayette Allah bize kendi yüce Zat’ından bahseder. Bu dünya ve ahiret hayatının sahibi ve yöneticisi olduğunun müjdesini verir. Rahmaniye ve Rahimiyye’sinin dünya, berzah, ahiret, cennet ve cehennem gibi hayat evrelerini içerdiğini bildirir.
Bu noktadan sonra insanın Allah tarafından sonsuz bir varlık olarak yaratıldığını ve korunduğunu anlıyoruz.
Sonuç: O halde hayatın her safhasında bir şuur halinde Allah’a şükretmek ‘insanın’ görevidir. Allah’a şükür Kuran’da bildirildiği gibi ibadet içindir. İbadet olmadan insanın şükrü de olmaz. Bir pazarda kendisine yol açana teşekkür eden insanın, kendisine hayat ve ebedîlik veren, âlemleri kendisine yurt kılan Allah’a hamttan vazgeçmesi ve şükretmemesi çok büyük bir düşüncesizlik ve kibir olur. Gurur ise şeytanın yanında yer almak ve orada saf tutmaktır.