Kuran’ın tebliğiyle birlikte, diğer dinler iptal edilmiştir
هُوَ الَّـذ۪ٓي اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدٰى وَد۪ينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدّ۪ينِ كُلِّه۪ۜ وَكَفٰى بِاللّٰهِ شَه۪يداًۜ
“Peygamberini hidâyet (tevhid) ve hak din (İslâm) ile – onu (İslâm’ı) bütün dinlere üstün kılmak için – gönderen O’dur. (Buna) şâhit olarak Allah yeter.” (Fetih 28)
İslam, son ilahi Hak Din’dir. Hak din hidayet ve kurtuluş demektir. Hak Din, ‘tevhid’ ilkesiyle Allah’ın tekliğini esas alır. Hazreti Muhammed (sav) Hak Din’in son tebliğcisidir. İncil ve Tevrat milletlerinin yahut Mekke putperestlerinin Hz. Muhammed’in peygamberliğini kabul etmemeleri kendilerini bağlamaktadır. Çünkü Allah, Hz. Muhammed’i Peygamber olarak gönderdiğini belirterek buna şahitlik etmektedir.
Rabbimiz, ayette, son dini, ‘dîni-l hak / hak din’ şeklinde tanımlamıştır. İslam’ın Hak Din olması, diğer dinlerin sahip olduğu öğretilerin, Allah Teala’nın, ilkelerini koyduğu yapıdan farklı olduğunu gösterir. Özellikle İncil ve Tevrat, Hak Din’in kaynağı Kur’an’la karşılaştırıldığında, İslam öncesinin bu iki semavi (vahiy) dininin, yapılan tahriflerle, Hak Din olmaktan nasıl çıkarıldığı görülmektedir. Kur’an’a göre, Allah’ın kulu ve resulü olan Hz. İsa’nın, İncillerde, ‘Rab İsa’ya’ dönüşmesi, Tevrat ve Zebur’daki milli Allah inancı vb. itikatlar, Hak Din’den uzaklaşmanın etkili birer örneğidir.
Kur’an’ın daha başka ayetlerinde de Hak Din’in İslam olduğu vurgulanır: “Allah katında din, İslam’dır.” (Âl-i İmran 19); “Allah’ın dininden başkasını mı arıyorlar?” (Âl-i İmran 83); “Kim İslâm’dan başka bir din ararsa artık o, ondan asla kabul edilmeyecektir.” (Âl-i İmran 85); “Elçisini, hidayet ve Hak Din ile gönderen O’dur (Saf 9); ِ “Gerçek dini din edinmezler…” (Tevbe 29); “Kendi dinini diğer bütün dinlere karşı üstün getirmek üzere peygamberini doğru yol ve gerçek din ile gönderen O’dur.” (Tevbe 33)
Rabbimizin bir ismi de Hak’tır. Haliyle O’nun Kur’an dini yegâne hak ve hakikattir: “İşte hak olan Rabbiniz Allah budur. Hakkın ötesinde sapıklıktan başka ne var ki?” (Yûnus 32).
Din cinsinden ne varsa İslam onların hepsinden üstündür ve Kur’an, Tevrat ve İncil gibi kitapların hükümlerini geçersiz kılmıştır. Allah, zamanın değişmesiyle değişen eski ilâhî hükümleri nesh etmiş ve bâtıl olan hükümleri kaldırmak suretiyle, Hak Din’i, tabiri caizse, güncellemiştir. İslam’ın Hak Din olduğunun en büyük kanıtı Kur’an’dır. Bir diğer kanıtı da Hak Din’in, ilk yayılma yıllarından başlayarak, Müslümanların, kendileriyle çatışan diğer din mensuplarına üstün gelmeleridir. Allah’ın yardımı Hz. Muhammed’in ve müminlerin üzerinden eksik olmamış, İslam orduları, asırlarca batılın hakim olduğu kıtalara Hak Din’i başarıyla taşımışlardır. Hak Din gelmiş batıl dinler hükümsüz kalmıştır. Zaten, Allah, dinini galip kılacağına dair Zât’ına şâhitlik etmiştir. Kıyamete kadar insanlığa hidayet kazandıracak din İslam olacaktır.
Sonuç: Fetih suresinin son ayetinde Hak Din’in Peygamberi ve mensuplarının bazı özellikleri vurgulanmıştır: “Muhammed Allah’ın elçisidir. Beraberinde bulunanlar da kâfirlere karşı çetin, kendi aralarında merhametlidirler. Onları rükûa varırken, secde ederken görürsün. Allah’tan lütuf ve rıza isterler. Onların nişanları yüzlerindeki secde izidir. Bu, onların Tevrat’taki vasıflarıdır. İncil’deki vasıfları da şöyledir: Onlar filizini yarıp çıkarmış, gittikçe onu kuvvetlendirerek kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş bir ekine benzerler ki bu, ekicilerin de hoşuna gider. Allah böylece onları çoğaltıp kuvvetlendirmekle kâfirleri öfkelendirir. Allah onlardan inanıp iyi işler yapanlara mağfiret ve büyük mükâfat vadetmiştir.”
M. Talât Uzunyaylalı
KURAN UFKU 